83 YIL ÖNCEDEN GÖRÜLEN ÖNKOŞUL: "YÜKSEK KARAKTERLİ KORUYUCULAR"

Cumhuriyet, düşüncesi hür, anlayışı hür, vicdanı hür nesiller ister.
Ey yükselen yeni nesil!
İstikbal sizindir.
Cumhuriyeti biz kurduk, onu devam ettirecek sizlersiniz.
Cumhuriyet düşüncede, bilgide, sağlıkta güçlü ve yüksek karakterli koruyucular ister.
Cumhuriyet, demokratik idarenin tam ve mükemmel bir ifadesidir. Bu rejim, halkın gelişimini ve yükselişini sağlayan, onlardan esirlik, soysuzluk, dalkavukluk hislerini uzaklaştıran bir yoldur.
Cumhuriyetimizin dayanağı Türk toplumudur.
Cumhuriyet, fikir serbestliği taraftarıdır. Samimi ve meşru olmak şartıyla her fikre hürmet ederiz.
Cumhuriyet fazilettir.

K. Atatürk
Ankara, 1925

2008'de o "yüksek karakterli koruyucuların" çoğalması dileği...

SANAL MİKROSKOP

"NASA"dan:
ITG Virtual Projects : Downloads

TR meali de şurada!

BÜLENT TANÖR...

Sevgili hocamız Prof. Dr. Bülent Tanör 28 Kasım 2002'de aramızdan ayrılmıştı... O gitmeden, hiçdeğil ise başındaki "çözülebilir" sıkıntılara bir nebze çare olabilir umuduyla bir çevrimiçi dilekçe de açmıştık... Ama işe yaramamıştı ne yazık...
Bu yıl Açık Radyo'da, "Bilgi Çağının Hukuku" programında Prof. Dr. Öget Öktem Tanör ile 2 özel söyleşi ve ardından Prof. Dr. Ülkü Azrak ile onun anısına düzenlenen toplantıya ilişkin yayın ile onu anmaya ve görüşlerini yaşatmaya çalıştık...

O'nu unutmamak ve unutturmamak şart...

"Hukuk, İNSANLIĞIN ortak huzurunu güvence altına almaya dönük, evrensel ilkeler matematiğidir."

Ç. Altan-

Porto şarabı, Sokrates'in ölümü, "hukuk", "adalet"...

Blog Konferansı '07

Blog Konferansı '07

Aşkın, yaşlılığın ve savaşın ne olduğu; sadece onu yaşarken anlaşılır / Yazarlar / Milliyet Gazete

Aşkın, yaşlılığın ve savaşın ne olduğu; sadece onu yaşarken anlaşılır / Yazarlar / Milliyet Gazete
ve dahası:
Erdal Inonu'nun gidisi... : http://www.milliyet.com.tr/2007/10/31/son/sonsiy29.asp
Ağlamanın yetmediği anlar bunlar...

"TEŞKİLAT-I ESASİYE KANUNU"na bir YAKLAŞIM BİÇİMİ ve BİÇEMİ

Saygıdeğer arkadaşlar, dünya çapında önemli ve olağanüstü olaylar karşısında, saygıdeğer milletimizin gerçek uyanıklığına ve şuurluluğuna değerli bir belge olan Teşkilat-ı Esasiye Kanunu'nun bazı maddelerini açıklığa kavuşturmak için kurulmuş olan özel komisyon tarafından yüksek heyetinize teklif edilen kanun tasarısının kabulü dolayısıyla, Türkiye Devleti'nin zaten bütün dünyaca bilinen, bilinmesi gereken mahiyeti, milletlerarası adıyla adlandırıldı. Bunun tabii bir gereği olmak üzere bugüne kadar doğrudan doğruya Meclis Başkanlığı'nda bulundurduğunuz arkadaşınıza, yaptırdığınız bu görevi, Cumhurbaşkanı unvanıyla yine aynı arkadaşınız, bu aciz arkadaşınıza tevcih ediyorsunuz. Bu münasebetle, şimdiye kadar hakkımda gösterdiğiniz sevgi, samimiyet ve güveni bir defa daha göstermekle, yüksek değerbilirliğinizi ispat etmiş oluyorsunuz. Bundan dolayı yüce heyetinize gönlümün bütün samimiyeti ile teşekkürlerimi arz ederim."
"Efendiler, asırlardan beri Doğuda haksızlığa ve zulme uğramış olan milletimiz, Türk milleti, gerçekte soydan sahip bulunduğu yüksek kabiliyetlerden yoksun zannediliyordu."
"Son yıllarda milletimizin fiili olarak gösterdiği kabiliyet, istidat ve kavrayış kendi hakkında kötü düşünenlerin ne kadar gafil ve ne kadar gerçeği görmekten uzak, görünüşe aldanan insanlar olduğunu pek güzel ispat etti. Milletimiz kendisinde var olan vasıfları ve değeri, hükümetin yeni adıyla, medeniyet dünyasına çok daha kolaylıkla gösterebilecektir. Türkiye Cumhuriyeti, dünya devletleri arasında tuttuğu yere layık olduğunu eserleriyle ispat edecektir."

"Arkadaşlar, bu yüksek rejimi yaratan Türk milletinin son dört yıl içinde kazandığı zafer, bundan sonra da birkaç misli olmak üzere kendini gösterecektir. Bendeniz, kazandığım bu güven ve itimada layık olmak için, pek önemli gördüğüm bir noktadaki ihtiyacı arz etmek mecburiyetindeyim. O ihtiyaç, yüce heyetinizin şahsıma karşı gösterdiği sevgi, güven ve desteğin devamıdır. Ancak bu sayede ve Tanrı'nın yardımıyla, bana verdiğiniz ve vereceğiniz görevleri en iyi şekilde yapabileceğimi ümit ediyorum."

"Daima sayın arkadaşlarımın ellerine çok samimi ve sıkı bir şekilde yapışarak, kendimi onların şahıslarından bir an bile uzak görmeyerek çalışacağım. Daima milletin sevgi ve güvenine dayanarak hep birlikte ileri gideceğiz. Türkiye Cumhuriyeti mesut, muvaffak ve muzaffer olacaktır."

Mustafa Kemal Atatürk
İlk Meclis Konuşması
Kaynak: http://www.ataturk.net/ata/cumhurk.html

TARHAN ERDEM: ANAYASANIN İKİ TEMEL İLKESİ

Radikal-çevrimiçi / Yorum / Anayasanın iki temel ilkesi

"YABANCI" AYRIMINI ÇOK SEVMESEK DE BU KADARINA NE GEREK VAR?

Yabancılara Mülk Satışı, Yabancılara Konut, Mal, Taşınmaz Satışı Rakamları

Design Can Change :: change/power/intro

Design Can Change :: change/power/intro

NASIL BİR ANAYASA?

"Sipsivil Anayasa" / Melih Aşık / Milliyet Gazete

KOLAY UNUTULMAYACAK BİR CUMHURBAŞKANIYDI...

(Basından)

Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, Cumhurbaşkanlığı görevini bırakmaya saatler kala Anıtkabir'i ziyaret etti.
Cumhurbaşkanı Sezer, saat 09.30'da Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri Kemal Nehrozoğlu, Ankara Valisi Kemal Önal ve Çankaya Köşkü çalışanlarıyla birlikte Aslanlı Yol'un başından yürüyerek Anıtkabir'e geldi.
Atatürk'ün kabrine çelenk bırakan Sezer, saygı duruşunda bulundu. Daha sonra İstiklal Marşı seslendirildi.
“SON KEZ HUZURUNUZDAYIM”
Cumhurbaşkanı Sezer, Misak-ı Milli Kulesi'ne geçerek, Anıtkabir Özel Defteri'ni de imzaladı. Sezer, deftere şunları yazdı:
“Yüce Atatürk, Cumhurbaşkanı olarak son kez huzurunuzdayım. Görevimi; ilke ve devrimlerinize, yeminime, anayasal kurallara, Türkiye Cumhuriyeti'nin temel değerlerine bağlılıktan ayrılmadan tamamlamanın mutluluğunu yaşıyorum.
Türk Ulusu'na sizin makamınızda Cumhurbaşkanı sıfatıyla hizmet etmiş olmanın onurunu, yaşamım boyunca taşıyacağım.
Hizmet makamları ve kişiler gelip geçicidir. Sonsuza kadar kalıcı olan ilke ve devrimlerinizin kuruluş felsefesini oluşturduğu, laik, demokratik, çağdaş ve aydınlık Türkiye Cumhuriyeti'dir.
Hedefini; 'çağdaş uygarlık düzeyine ulaşmak ve onu aşmak' biçiminde ortaya koyan Türkiye Cumhuriyeti, başlattığınız aydınlanma savaşını kararlılıkla sürdürecektir.
Türk Ulusu, bugünkü kazanımlarını size ve kurduğunuz Cumhuriyet'e borçlu olduğunun bilinciyle eserlerinize sahip çıkacak, ilke ve devrimlerinizden, çağdaş değerlerden ödün vermeden gösterdiğiniz hedeflere el birliği ile ulaşacaktır.
Bağlılığımı en içten duygularla bir kez daha yineliyor, yüksek anınız önünde saygıyla, özlemle ve minnetle eğiliyorum.”
Cumhurbaşkanı Sezer, metni yazdıktan sonra sesli olarak okudu.

PEMBE DOMATESLER

"PDA" ya da "Pembe Domates Ağı", son zamanlarda sapıtan iklim koşullarına karşı ne edeceğini şaşırmış durumda... İşin kötüsü biz de bu işin birinci elden uzmanı değiliz... Pembeler, çiçek açıp çiçek döküyor... Onları doğal yöntemlerle yetiştirmeye söz vermiş insanlar çözüm arıyor... Ne etsek?

406 SAYILI KANUN

k406a

The Future of Reputation

The Future of Reputation

KUZGUNCUK İÇİN DE OLSA!

http://www.cengelkoyhaber.com/

GOOGLE RAKİPLERİNDEN BİRİ: UJİKO

ACAYİP HAVALAR

Açık Radyo Kitapları’nın ilki, Kate Evans’ın yazdığı, Özlem Dalkıran’ın Türkçe’ye çevirdiği, "Acayip Havalar, İklim Değişikliği Hakkında Bilmek İstemediğiniz Ama Muhtemelen Öğrenmek Zorunda Olduğunuz Her Şey"

erken UYARI

...Önceden görmek önceden belirleyebilmek, ancak aktif olan, kendisine amaçlar koyan, onları gerçekleştirebilen bir varlık için söz konusu olabilir. Böyle bir varlık kendi yapıp-etmelerini değer duygusuna göre yöneten, olup-bitenden yana veya ona karşı hareket edebilen biricik varlık olarak tanıdığımız, insandır ve yalnız insandır. insanın yetenekleri ve başarıları onun somut bütünlüğü içinde birbirini tamamlarlar. Nasıl aktif olma, tavır takınma, değerleri duyma gibi yetenekler, önceden görme, önceden belirleme olmadan işlevlerini ve anlamlarını gerçekleştiremezlerse, önceden görme ve önceden belirleme de birbirine ve yukarıdaki yeteneklere dayanmadan kendileri ve insan için anlamlarını yitirirlerdi...
Kaynak:
erken UYARI
"Önceden görme ile önceden belirlemenin Antropoloji bakımından betimlenmesi", Takiyettin Mengüşoğlu, İnsan Felsefesi

Moskova'da genetiği değişmemiş ürüne etiket

Radikal: Moskova'da genetiği değişmemiş ürüne etiket

EKOLOJİK ÇATILAR

Topraksız kentliler icin de guzel bir cozum...
"Ekolojik çatı"

Google's Cookie

Paranoyak olmamanız izlenmediğiniz anlamına gelmiyor!
Pek "klişe" bir laf ise de:
Google's Cookie

BURADA!

DÜNYA GÜNÜ 2007

Kim Demiş Dünyayı Değiştiremezsiniz Diye?

Bir Tek İnsan Bile Dünyayı Değiştirebilir!

Denis HAYES - 1970

Earth Day

Amerikalı '68'li Denis Hayes'in dünyayı değiştirme hareketi "Earth Day"; "Dünya Günü": 22 Nisan 2007 devam ediyor. Doğru, "bir Bush" bile dünyayı değiştirmeye devam ediyor. Ne ki "olumludan yana değiştirme"ye azimliler de var hala... İşte bir tanesi, ÇEKÜL, bu Dünya Günü'nü İzmit'te dikim şenliği ile sürdürüyor... Biz de PDA ile yola devam edelim...

BAKANLARın DA "BLOG" TUTMAYA HAKKI VAR!

Radikal-çevrimiçi / Dış Haberler / Bakana 'blog' eleştirisi

İSTANBUL TURİZMİNİN YAKIN GELECEĞİ

Mehmet Ata TANSUĞ

İstanbul turizminin son beş yıllık dönem için, sayısal tarifi "4,5-5 milyon" aralığında ve "ülkeye gelen yabancıların %23-24'ü" olarak verilebilir. Bu sayılar uzun zamandır çeşitli nedenlerden dolayı aşılamıyan bir gerçek durumundadır. Bu gerçeğin aşılması konusunda ciddi bir çabanın olduğu da söylenemez. İstanbul'un "tanınırlığı" özgüveni üstüne kurulu içine kapalı ekonomi dönemi yaklaşımı ne kamu sektöründe ne de özel sektörde değişmiştir. Bu değişikliğin olmama nedenlerinden en önemlisi herhalde gerçek anlamda ekonomik getirinin önemsenmemesinden kaynaklanmaktadır.

Bürokrasinin "Nasıl olur, nasıl önemsenmez?" tarzındaki "refleks itirazları" ile üstesinden gelinemiyecek bir ihmalin açık şekilde önümüzde durduğunu görmemiz gerekir. Bu ihmalde en önemli etken, değişimi algılamayan sektör mensuplarının "uyku halidir". Devletin turizm gelir kaynağı olarak, kıyılara yönelmesinin ardından, unutulan şehir turizmi ve dolayısıyla ‘’İstanbul turizmi", kıyılarda oluşan, ilk krizde tekrar hatırlanmışsa da günümüz yaklaşımlarına uygun ‘’rekabet’’ koşulları gereği alt yapı eksiklerinin tamamlanması sonucu ancak bir işe yarayabilir.

Bu konuda bir örnek dahi durumu kolayça açıklığa kavuşturacaktır. Yakın zamana kadar paket turlar ile satılma alışkanlığı olan şehirler, günümüzde "uçak+otel" formülüyle satılabilmektedir. Kısaca pazarlama kanalı değişmiştir. Daha doğrusu sanayi toplumu pazarlama teknikleri, hızlı bir şekilde bilhassa bu sektörde bilgi toplumu araçlarını kullanır duruma gelmiştir.

Sektör işletmelerinin taşıdığı KOBİ ve aile işletmesi yapısal özelliklerinin getirdiği engellerin aşılması için, iç dinamiklerin harekete geçirilme zorunluğu var. Bu zorunluluk "dernek" seviye ve görüş açısıyla maalesef aşılamamaktadır. Bu noktada aşılamayan sadece İstanbul'un kırk yıllık "potansiyellikten kurtulamayan" turizmi değil, bir türlü harekete geçemeyen, "birden fazla" ekonomik faaliyetin oluşturacağı değerlerdir.

Şehir turizminin rekabet ortamında öne çıkmasını sağlıyan faktörlerin fiyat rekabeti dışında neler olduğu bilinmeli ve sürekliliği sağlanmalıdır. Bu noktada devreye "3E" girmektedir; kıyı turizminin "3S"sinde olduğu gibi, bu unsurların birinde aksama olduğunda işlerden verim alınamadığı görülmüştür.

"3E" açılımı; "Education": "Eğitim/kültür, "Entertaintment" (eğlence-yeme içme dahil), "Enthusiasm" : "Heyecan, ilgi, çoşku" bu kısaca kıyı turizmine ("sea, sun, sable")denk düşen asgari koşul tarifinin karşılığıdır. Şehir turizminin "3E" faktörlerinin ötesinde
Kongre, alışveriş, spor, sağlık vs. birçok alt başlıkları da olduğu bilinmektedir. Bu turizm manivelalarının tamamına yakının kullanılmadığı şehir, bölge veya destinasyonlarda, turizmin "T"sinin dahi sektörel faaliyet olmadığı yaygın olarak bilinmektedir. Tarihi veya doğal değerlerin rüzgarına dayanan yaklaşımlarla günümüzde turizm faaliyeti yürütmeye çalışmak "amatör’’deyimine dahi layık görülmemektedir.

Günümüz turizmi şehir, bölge veya destinasyon esaslı pazarlama ve bunun rekabetçi tutum ile sürdürülmesi demektir. Bu gerek merkezi yönetim gerekse yerel yönetim bürokrasinin kendi başına karar alma veya yönetme tekniklerini kullanmasıyla "imkansız"ı işaret etmektedir.

Günümüzün "iyi yönetim" yaklaşımları kamusal yetki alanın özel sektör ile işbirliğini zorunlu kılıp, yeni modelleri hayata geçirme üzerinde birlikte çalışma ve araştırılma yapılmasını gerektirmektedir. Modeller, sektör temsilcilerinin sivil toplum yaklaşımının ötesinde birlikte çalışma koşullarını zorunlu kılmaktadır. Günümüzde kamu yaklaşımı, bürokrasinin hakimiyetinin ötesinde, işi "yapanlar"ın ve "bilen"lerin yürütmede ortak olduğu yaklaşımlara uygun şekillenmektedir.

İstanbul'un, gerçekten turistik bir cazibe merkezi olması isteniyorsa, turizmin ekonomik faktör olarak ülkeye artı değer katkısı bekleniyorsa kısa dönem yol haritalarında aşağıdaki yaklaşımlara önem verimelidir:

* İstanbul turizminin uluslararası areneda başarı araması zorunlu ise vilayet, belediye,
ticaret odası, sektör ve yerel STK temsilcileri hatta bu konuda yararlı olacağına inanılan fertlerin dahil olduğu karar alıcı ve yürütücü "koordinatör" bir kuruma gerek vardır.

* 2010 Kültür Başkenti Projesi'nin önemli bir yönü olan "kültürün İstanbul yaşamında yaygın biçimde yer alması" ögesinin, günümüz şehir turizminin önemli bir unsuru olduğu da hatırda tutulmalıdır. Bu açıdan 2010 için kurulacak yapı, orta vadede şehir tanıtımı ve turizmi ilintili ekonomik işlerinin süreklilik kazandığı bir kurum olarak devam etmelidir.

* Yukarıda tarifi yapılan "koordinatör kurum", koordinasyon ve yönlendirme fonksiyonlarını içermeli, diğer alt kuruluşlar ise konuları veya ilgi alanları içinde faaliyetlerini yürüten bağımsız birimler olarak kalmalıdır. Bu tarz teşkilatlanma, kültürel oluşumun kalıcığını, tanıtımın yerel ve dinamik yapısının sürekliliğini, 2010 vesilesiyle başlıyan birçok faydalı birikim ve girişimin yaşam bulmasını sağlamış olacaktır.

* 2010 kültürel etkinliğinin turizme yansıması samimiyetle arzu ediliyorsa KDV oranı önce 2008 yılında % 8 indirilmeli, 2009 yılında da bu kurum bütçesinde kullanılacak şekilde % 3 oranında konaklama vergisi yürürlüğe konulmalıdır.

* Böylesi bir kurumu büyük şehir belediyesi olan yerlerde mevcut kanunlardaki düzenleme imkanları kullanılarak, -örneğin kalkınma ajansı ve yerel hizmet birlikleri kanunlarındaki düzenlemelerden yararlanarak -yeni kanun dahi çıkarılmadan, faaliyete geçirme imkanı bulunmaktadır.

SULTANAHMET - EMİNÖNÜ MASALI (1999-2006)

Mehmet Ata TANSUĞ

İstanbul; kendisi başlı başına bir masal. Bulunduğu ülkenin özelliğinden olsa gerek, genellikle İstanbullu'lar kendi masallarını birbirlerine anlatırlar ki o da oldukça da ilginç bir masaldır. Şayet duyan olur, “mutlaka gideceğim” inadı ile bu şehre gelirse, bir de ona anlatılır kısaca!

Neden, yabancıya tamamı anlatılmaz?
Herhalde, tamamlanmadığından olsa gerek!.. “İstanbul turizmi’’de masalın doğal olarak “bir parçası”dır. “Turizm’’ bu güzeller güzeli ülkenin, sürekli belirsizliklerle dolu yaşam temposunun süslediği bir meşgale alanıdır... Zaman zaman durgunluğa girer, bir süre sonra, tekrar yola koyulur, “koştuğu” bile olur. Ülkenin, diğer konularında olduğu gibi, kimseler bu durma-kalkmalardan fazla rahatsız olmaz! Bilinir, bu "istikrarsızlıktır’’! Kökünün genellikle “dışarda olduğu” rivayet edilen bir “hal-i pür melâl”dir.

İşte, tamı tamına 1999 depreminden sonraki günlerden birinde, bu kerre, bir masa etrafına toplanan bir grup Sultanahmetli’ye denir ki; “Michel Porter denilen A.B.D.li pazarlama profesörünün, ol (!) rivayetidir, olaya ‘rekabet’ açısından bakılır, ele alınır, incelenirse, uygun çözümler bulunabilir, eksikler ve fazlalar daha iyi görülebilir...”

Bu masaya daha sonra da en çok oturanlardan bir kaçını sayarsak Nurdoğan Şengüler, Tugay Toydemir, Kasım Zoto, Kaan Koç...

Deprem ile uzayan sektörel tatil ortamında, bir yandan sorunlar tekrar tekrar tespit olunur, fakat biri çok öne çıkmaktadır sürekli, “tanıtımın yetersizliği”. Ama bir başka gerçek görmezden gelinmiştir hep ! O da “İstanbullu'lar"ın, ya da "bu şehirde yaşayanların" “onbeş milyon kişi” olduğudur. Bu nüfustaki yeni hemşehrilerimizle yollarımız, Boğaziçi’ni kateden köprülerimiz yapılalı beri ayrı düştüğünden; onlar da ne Sultanahmet Meydanı’nı ne de İstanbul'un tarihi coğrafyasının yer aldığı bu bölgeyi hatırlar; çocuklarına gençlerine tanıtmaz olmuşlardır. Böylece, sanki bu alanlar, bu coğrafya "yabancıların kültürel miras listesine ait”miş gibi düşünülür olmuştur.

“Tanıtım” hep “yabancı diyarlarda” yapılır. Oysa İstanbullu’lara ve bu ülkenin insanına tanıtım gerekmezmiş düşüncesine saplanmanın yanlışlığı da ortaya çıkmıştır işte! Bu konuda çabalar ve çabalamalar ile yaşanan altı yıl, bilinmeyen, o masalın anlatılmayan kısmıdır. Şimdi, anlatılmaya çalışılacak olan, masalın bu faslıdır...

Ol mekan (!) başlangıçta Sultanahmet’tir; Atmeydanı’yla, Ayasofyası, Mavi Camii, Akbıyık’ı, Ahırkapı’sıyla Sultanahmet. Yine, çok kolaymış gibi gelir, "Dünyaca tanındığını’’ zannettikleri bölgelerini, yanı başlarındaki İstanbullu’lara veya onların da içinde günlerini geçirdikleri İstanbullu’lara tanıtmak. Sultanahmet’liler, sonradan farkına varırlar ki her tatil günü, pet şişe suyunu kendi semtindeki bakkaldan alıp, Sultanahmet’e gelenler, ne tarihin ne de coğrafyanın ayırdındadır! Onlar çimenler ile ağaçların gölgesinden yararlanmaya gelmekte ve gitmektedirler..

Bir dönem sonra, daha iyi "tahkim” düşüncesi ile mevzilerini Eminönü’ne yayan, bu iyi niyetli Sultanahmet’liler, oralarda yaşayan, aynı dertleri paylaştıkları dostlar da edinmiş olurlar; Bizans’ı, Osmanlı’yı ve Cumhuriyet’i bir kere daha hazım ile hatmederler....

Kavidirler! Yollarına devam etmekdedirler...

Masal bu ya, Kibiroğlu adında bir belediye başkanları da vardır, hoşsohbettir, göreve geldiğinde "bana turizm lazım değil’’demişse de sonra, kendi imkanlarıyla Eminönü’nü “Londra Fuarı’na götüren başkanlar”dan biri olmuştur. Öte yandan bizim masalımızın kahramanları, bir evvelki yönetimden devraldığı “ramazan şenlikleri” ile seyyar esnaf konusunda “masal kahramanları” ile onunla bir türlü aynı açıdan dünyaya bakamamışlardır. Hakkını yememek gerekir, parke taşlı, oldukça nostaljik görünümlü, çöp konusu hiçbir zaman dert olmayan, ama aşırı iyilikseverliği sonucu, şehre gelen kimsesiz ailelerin mekanı bir Eminönü yaratmış ise de kendisinin de kabullendiği gibi “kimseye yaranamadığı”, seçim sonuçları ile anlaşılmıştır.

“Kibiroğlu Başkan dönemi”nin bir başka yarı-masalımsı, yarı-resmi “turizm platformu” kurulması olgusu vardır. Devrin Valisi Erol Çakır, biri Eminönü’nde, diğeri Beyoğlu’nda, Vilayet yönergesi ile kurulan ve işleyen, bu anlamda, (“her ne gerekirse, devletimiz tarafından düşünülür ve uygulanır” mantığına göre) ülkemizin geleneksel çizgisine uygun “sivil toplum örgütlenmesi’’ de bu konu için oluşturulmuştur...

Ama bu noktada biraz nefeslensek iyi olur, isim benzerliği ve işlev benzerliği olsa da birbirlerine fazla benzemeyen bu iki “platform” birbiri ile karıştırılmamalıdır.

Beyoğlu Platformu, kendisine sahip çıkan Kadir Başkan’ını, “büyük şehir başkanlığı”na taşırken, “Talimhane efsanesi”ni eğrisi doğrusuna denk, biraz da NATO desteği ile şehre maletmiş ve aniden; “Ol şehir” de “conventional’’olmakla, önemli bir hamle kazanmıştır. Diğer taraftan, kendilerine "Tarihi yarımadalıyız’’ adını veren masal kahramanlarımızın oldukça geride kaldıklarını anlamalarına da yardımcı olmuşlardır.

Bu arada, yarı resmi Eminönü -Sivil- Platformu’nun hakkı yenilmemelidir. Onlar da boş durmamış, otuz sayfalık bir rapor ile, "Hemşehrilik Maruzatı" ile alt yapı eksiklerini saptayıp, bunları çözüme kavuşturma yollarını aramışlardır, hatta, bu cümleden, birçok eksik de giderilmiştir.

Bu bir masal, zaman konusunda fazla özenli olmasak olur; önemli olan olayları ve kişileri unutmamaya çalışalım. Bütün özenimize rağmen, mutlaka hatamız olacaktır! Fakat biz hatadan çok, “unutmaktan” korkuyoruz, çünkü bu masal kahramanlarının, gerçekten hiçbir beklentisi olmayan bu kahramanların hakkını yemek bizi çok, hem de çok korkutuyor. Bizi peşinen affetsinler.

“C.A.T” yani "rekabetçiliğin getirilerinin önemsenmesi’’ üzerine kurulu davranmanın,
konunun ilgilililerinin “küme oluşturup, birlikte uğraş vermeleri”nin yararına dayanan çalışma şeklinin özelliklerini Dr. Melih Bulu ve arkadaşlarından öğrenen Sultanahmet’liler, o sıralar ülkede, belki de “ilkler” arasında yer alarak; Internet’i o günlerin şartlarında, kendi aralarında etkin bir iletişim aracı ve seslerini duyurma aleti olarak, gerçekten hayret verici şekilde verimli kullanabilmişlerdir. Günümüzde dahi o günlerle ilgili bilgilerin Internet ortamında izlenme adresi sultanahmetonline.org/ dur.

Yine o günlerin düşünce ürünlerinden olup, sonradan gerçek olan ve günümüze kadar yayını süregelen, "gerçekten’’ bağımsız, İstanbul yerel basın organı örneklerinden biri “Sultanahmet Postası’’; Ercüment Çalışlar, Ersin Kalkan, Edip Pınarlı, merhum Yusuf Uçak gibi “matbaa kokusu yutmuş”, amatör ruhlu gerçek profesyonellerin günümüzün "medya"ya dönüşmüş deyişiyle yazılı/resimlilerinin dışında, "gazetecilik’’ ruh ve heyecanın yaşadığı ender yayınlardan biridir!

Bu masalda (-anlatan için-affola) bu yayının da önemi büyüktür.

Vali yönergesi ile resmiyet kazanararak yoluna devam eden Eminönü Turizm Platformu’nda yirmiden fazla dernek ile bunların bu işlerin önemini çok iyi kavramış yönetcileri (LASİAD - Laleli esnaf ve iş adamlarını temsilen- Ayhan Karahan, Eminönü İmar ve Kültür Derneği-Naci Polat, Kaymakamlık derneği-Alihan Akkoç, SAGİD- Sultanahmet işadamları- Alp Kasay, Handan Aral, Kapalıçarşı Derneği - Ahmet Şengör, Mahmutpaşa Derneği - Zafer Demirel, Mısır Çarşısı Derneği - Çetin Palancı, Kumkapı Derneği, Ev Tekstili Sanayicileri Derneği, SİYAD - Sirkeci İş Adamları Derneği, TUROB adına Hüseyin Şahin- Mehmet Zelzele, TÜRSAB anılması gerekenlerdir) ile turizme gönül vermiş kaymakam Cezmi Türkgöçer, unutulmayacak katkıları olan Emniyet Müdürü Metin Aşık, Kültür Turizm İl Md. adına Çağlar Pehlivan’ın ahenkli çalışma düzeni konusundaki paylarının kaydı gereklidir. Madem ki bu kadar bürokrat ismi anılmakta, hiç şüphe yok bir isim de atlanmamalı, bütün bu maceranın Vilayet kalesindeki unutulmayacak temsilcisi/yöneticisi Cumhur Güven Taşbaş!

Eminönü Platformu’nda, Belediye ayağı topallamakta idiyse de kamu temsilcileri ile derneklerin çalışmaları sürmüştür. Bölgenin turizm problemlerini “platformu” veya “derneği” olmadan, Internet ortamında tartışanlar ile “yarı resmi” platformu olanlar, zaman içinde gayrı resmi bir işbölümü yapmışlardır. İlk grup, bölgenin tanıtım işlerini yapar olmuştur... Bu kanatta yer alanların Internet’i kullanma gibi basın ilişkileri kurma konusunda da tecrübeleri ve yetenekleri daha fazladır.

Bu konuda bir örnek vermek gerekirse Kasım Zoto ve Armada Otel ekibi, 1994 yılında faaliyete geçtikleri andan itibaren, sürekli olarak otellerine “İstanbullu’ları” getirme uğraşı içindedirler. 2000’lere gelindiğinde, bu çabayı “CAT Sultanahmet’’ ile birlikte sürdürmeye başlamışlardı. Kasım Zoto ve ekibi, o ana kadar; tango akşamları, fasıl geceleri, Cumhuriyet Bayramı Baloları düzenlemiş, otellerinin terasındaki alakart lokantaya “İstanbullu’ların” ayağını alıştırmışlardı. Böylece Sultanahmet, yabancı turistlerin uğrağı olmanın ötesinde, yerlilerin de geldiği bir semt olmaya başlamıştı. Bu konuda ikinci adım, bölgenin “eğlenceli bir yer” kimliği kazanması için de birşeyler yapılması idi.

Yapılan tartışmalarda, sürekli “festival” kavramından sözediliyordu, ama “açılış töreni”, “bölgeye yararı dokunanlara şilt verilmesi” gibi uygulamalardan uzak, gerçek bir festival modeli oluşturma konusunda bir çözüm bulununamazken imdada “Hıdır- İlyas yetişir!’’. Hem eğlenilecek, hem yenilip içilecek hem de unutulmaya doğru giden bir geleneğin ruhuna uygun yaşatılması sağlanmış olacaktır ve olmuştur da: “Ahırkapı’da Hıdrellez Şenlikleri”...

Sonradan kültürel ve doğal mirası en iyi koruyan" kurum, kuruluş ve etkinliklere verilen TUREB ödülleri komitesi tarafından "En iyi Otantik Yerel Etkinlik Ödülü Adayları" ile 21 Şubat 2006 akşamı (aynı zamanda "Dünya Rehberler Günü"), onurlandırılan Hıdrellez projesi sayesinde, Ahırkapı, Sultanahmet, altı yılda tartışmasız “Hıdrellezin adresi” de oldu.

İlk yıllarında yoğun basın kampanyaları ile gelen beş, altı binler, daha sonra basın haber ambargolarına rağmen otuzbeş, kırk binlere ulaştı. İnternet’te http://www.hidrellez.org/ adresine gidildiğinde görüleceği üzere, senede bir gün en azından otuz bin İstanbullu’nun katıldığı ve onlardan üç-dört mislinin “katılamadığı için hayıflandığı” bir festival oluşturulmuştur. Bunun gerçekleşmesinde Kasım Zoto (Armada Otel), Süleyman Çetinsaya (Citadel otel) Yılmaz-Timuçin Tecmen (Kalyon otel), Mehmet Tezçakın (Sultanahmet köftecisi), Müberra Eresin (Eresin Crown Otel), Abdullah Demir (Antik Otel), Faruk Çolpan (Blue House), Taner Yallagöz (Yaşmak Otel), Faruk Boyacı (Erboy Otel) Demir Kunter (Şölen Piliç)'in ısrarlı katkı ve katılımları unutulamaz. Sultanahmet veya Eminönü doğal olarak "tarih" iken artık yavaş yavaş da “Hıdrellez’’dir.

“Hıdrellez 2006”, İstanbul Kültür ve Turizm Müdürlüğü, İ.B.B.Turizm Atölyesi, Eminönü Kaymakamlığı, Eminönü Belediyesi, Emniyet Müdürlüğü gibi resmi sektör temsilcileri; Şadırvan-Cankurtaran mahallesinin, Balkanların,Trakya’nın Roman orkestaları ve kırka yakın Eminönü'lü kuruluşun birlikte kotardıkları bir şenlik olmuştu. Bu şenlik, “tarih’’ ve “Ramazan”ın ötesinde, İstanbullu’ya bir kere daha “Eminönü ve Sultanahmet”i hatırlatıyordu.

Tanıtım konusunda bir diğer önemli çaba ‘’Eminönü Yürüyüş Güzergahları’’ projesinin geliştirilmesi ve gün yüzüne çıkarılmasıydı. Timuçin Tecmen, Hamra Babüroğlu, Kasım Zoto, Emine-Halim Yalçın, Burhan Şehit, Eminönü Bld. Bşk Nevzat Er, Bşk Yrd Mahir Katırcı ve İletişim Sorumlusu Fatih Sadırlı ile seksen bin adet Türkçe baskısının gerçekleşmesi konusunda bölge otelcilerinin maddi katkıları kutlanmaya değer...

Otelcilerin, bu konuda hareketlenmesini sağlayan, o zamanlar aralarında bir ortaklık da olan Faruk Boyacı ve Taner Yallagöz’ü burada da anmak doğru olur. Daha sonra “Turkcell’’ destegiyle yüz bin adet İngilizce baskısı yapılarak dağıtılan bu açıklamalı kroki esaslı haritalar ve onlara uygun düzenlenmiş sokak tabelaları yardımıyla Tarihi yarımadanın Eminönü bölgesi rahatça algılanır olmuştu...

Bu arada iki konu var ki onaları kısaca anmadan geçmek masala haksızlık olur.

Birincisi Akbıyık Caddesi’ne, Eminönü Belediyesi’nin iki dönem yöneticilerinin reva gördükleridir ki bunların gerçekten “haksızlıklar ile dolu” olduğu söylenebilir. Bu cadde, belki de altmış yıla yakın, genç yabancıların “ilk uğrak yeri” olmuştur. “Biz içki içmeyiz ama içene de karışmayız’’ diyen zihniyet, nedendir bilinmez sadece yabancıların içki aldığı bu yöreye “barlar sokağı’’ demekte bir sakınca görmemiş, okul olmayan ender İstanbul caddelerinden biri olmasına rağmen, “okula -yasada belirtilen- yeterli uzaklığı olmadığı” gerekçesi ile “okulların açık olduğu günlerde yabancılara içki verilmesi” nedeniyle bölge esnafı aylarca faaliyetten men cezasına maruz kalmıştır. Gelen yabancıların kapısı mühürlü dükkanlara bir anlam verememesinin açıklanmasının zorluğunu, o günlerde, Hüseyin Hacıosmanoğlu , Ekrem Usta ve Ercüment Çalışlar, yetkililere anlatmaya çalışmışlardı. Bu noktada, zamanın Turizm Bakanı merhum Mustafa Taşar’ı hayırla ya’detmek gerekir.

Daha sonra dönem değişmiş, Beyoğlu’nun başarılı platformunun yöneticisi Tülin Ersöz, “İ.İ.B Turizm Atölyesi”ni kurmuş ve yarı resmi Eminönü Platformu Genel Sekreteri Gül Küçükserim ,Tugay Toydemir’in gayretleri ile caddenin zemin ve çevre islahının gerçekleşmesi sağlamışlardır. Oysa, “Ol masal”da adı geçenlerin tümünün ısrarlı gayretlerine rağmen, Ramazan ayında tarihi Sultanahmet Meydanı bir "panayır yeri’’ olmaktan kurtulamamışsa da birgün o dahi gerçekleşir, İNŞALLAH? Bu da ikinci konudur.

Masal bu ya şimdi bu metnin “Onlar ermiş muradına...’’ sözcükleri ile biteceği sanılır...

Olur mu hiç! Bitmiyor tabii.

Bu bir İstanbul masalı. Bu bir Eminönü masalı. Bu bir Sultanahmet masalı...

"Yiğitler" (!), yollarına devam etmekte, yeni kişiler kervana dahil olurken, bazıları, doğaldır yorgunluklarını başka konulara yönelerek gidermeye çalışmaktadır...

Masalı; masallıya masallıya, masallıyalım...

SUNUMLARDA "BLOG"

Sunum hazırlarken "Power Point" kullanmaktan bıkıp usandınız mı benim gibi?
"Blog" kullanın. Hoş zaten belki de çoktan kullanmaya başlanmıştır da ben yeni hatırladım!
Tabii ki çok hızlı Internet bağlantısı ve düzgün, büyük ekran çok önemli sunumun başarısı için...

Dokunmatik ya da uzaktan kumandalı beyaz perde de icat oldu mu acaba?

A.T.

Intergovernmental Panel on Climate Change

Intergovernmental Panel on Climate Change

İNSAN ELİYLE KÜRESEL ISINMAYA YOL AÇMANIN DELİLLERİ...

Evidence of Human-Caused Global Warming Unequivocal
Hala "delil" aramanın mantığını da bir anlasak...

"FİLLERİ KUYRUĞUNDAN ÇEKEREK TEPELERİ AŞIRTMAKTI GÖREVİM"

Veda

Çok ileri bir tarihte
Çok yaşlı olarak
Sessizce ayrılmalıyım
Kimseye pek gözükmeden
Ve kimseyi rahatsız etmeden.
Masamın üzerinde
Dünden kalan işler
Tamamlanmamış yazılar
Okunmayı bekleyen kitaplar
Ve anılar ve umutlar.
Filleri kuyruğundan çekerek
Tepeleri aşırtmaktı görevim
Günler bitti filler tükenmedi
Ben elimden geleni yaptım
Gerisini siz tamamlayın.
Boşa geçmedi hayatım
Daha fazlası olabilirdi ama
"Buna da şükür" demeliyim
İşte sevgili dostlar
Ben böyle veda etmeliyim...

İsmail CEM

Hepsi bir yana, onun yönetimindeki TRTyi unutmak mümkün mü?
Dün Dink, bugün Cem...

ELLERİNE SAĞLIK...

İki çizer dostun ellerine sağlık bir kez daha!
Birisi son haftalarda Istanbul sokaklarında gördüğümüz ay-yıldızlı, "kurban"lı o garip reklam üzerine Ercan Akyol'un çizdiği:

Diğeri de Behiç Ak'ın dünkü Cumhuriyet'te çıkan ve televizyonlarda çocukları kullanan reklamları eleştiren karikatürü: